Στο βάθος ενός υπόγειου τομέα (ίσως στη Γη, ίσως σε κάποιον εγκαταλελειμμένο αποικιακό πλανήτη) υπάρχει ένας σταθμός. Όχι τηλεπικοινωνιών. Ούτε ελέγχου. Ένας σταθμός ηχητικός, σχεδόν τελετουργικός. Εκεί κατοικεί ο Visitor XIX· ένας άνθρωπος-σφάλμα, ένας επιστάτης μιας Διοίκησης που δεν υπάκουσε ποτέ πλήρως στο script. Κάτι μέσα του δεν κατάφερε να λοβοτομηθεί. Ένα ίχνος επίγνωσης απέμεινε, αρκετό για να καταγράψει, να επεξεργαστεί, να συνθέσει.
Η μουσική του Visitor XIX δεν είναι soundtrack, είναι αρχαιολογία μνήμης. Dub techno φόρμα ως υπόγεια ανάσα. Επίμονα delays και απόηχοι που θυμίζουν τη ζωή των μηχανών, αλλά και την επιθυμία των ανθρώπων. Βαριά σαν μπετόν, αλλά με ρωγμές φωτός που διαπερνούν τον ήχο σαν καθυστέρηση από το μέλλον. Επηρεασμένος από Basic Channel, Chain Reaction και την ψυχική αφαίρεση των Echospace, ο Έλληνας παραγωγός δημιουργεί τοπία που δεν έχουν ανάγκη τον χρόνο: μόνο χώρο.
Πηγή: www.avopolis.gr